Για τον εαυτό του λέει:
‘‘Με θαρρούν λόγιο, διανοούμενο, γραφιά. Και δεν είμαι τίποτε απ΄ αυτά. Τα δάκτυλά μου, όταν γράφω, δεν μελανώνουνται, αιματώνουνται. Θαρρώ δεν είμαι παρά τούτο: μια απροσκύνητη ψυχή’’
‘‘Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβούμαι τίποτα. Είμαι ελεύθερος’’
Για την Κρήτη και τους Κρητικούς:
‘‘Η Κρήτη δεν θέλει νοικοκυραίους, θέλει κουζουλούς. Αυτοί οι κουζουλοί την κάνουν αθάνατη’’ -- ‘‘Οι Κρητικοί αγαπούν παράφορα τη ζωή και συνάμα ποτέ δε φοβούνται το θάνατο’’ -- ‘‘Θέλω να πεθάνω στην Κρήτη. Είναι η γη μου. Εκεί στο Κάστρο. Κι αν δεν προφτάσω να πεθάνω εκεί, εκεί ήθελα να με θάψουνε. Το χώμα της Κρήτης έφτιασε το αίμα μου, αυτό θέλω να το πιει’’
Από την Ασκητική:
- Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή.
- Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός, κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.
26/10/1957 -- 26/10/2007 50 χρόνια από το θάνατό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου